شخص نزدیک بین اشیاء نزدیک را واضح می بیند اما ممکن است در دیدن اشیاء دور مانند علائم جاده، تخته سیاه، و تصاویر کلی دچار مشکل باشد.

علل نزدیک بینی چیست؟
نزدیک بینی زمانی اتفاق می افتد که طول کره چشم افزایش می یابد و باعث کانونی شدن شعاع های نورانی در جلوی شبکیه می شود و تشخیص اشیاء دور را مشکل می سازد.
همانند دوربینی، نزدیک بینی هم می تواند موروثی(ارثی) باشد و اغلب زمانی که کودکان در سن 8 تا 12 سالگی هستند تشخیص داده می شود.
نزدیک بینی در طول دوره نوجوانی، زمانی که بدن به طور سریع رشد می کند وخیم تر(شدیدتر) می شود.
به طور معمول(طبیعی) تغیرات در بین سنین 20 تا 40 سالگی بسیار ناچیز است.

علائم نزدیک بینی:
چشم پزشک یا اپتومتریست، با یک معاینه ساده می تواند نزدیک بینی را تشخیص دهد.
شایع ترین علائم نزدیک بینی عبارتند از:
- تار دیدن فاصلا های دور(واضح نبودن فاصله های دور)
-چشمهای نیمه باز Frequent squinting of eyes!!!!
- خستگی و فشار بر روی چشم در اثر تلاش (تمرکز) برای واضح دیدن.
 
درمان نزیک بینی:
نزدیک بینی به آسانی توسط کانونی کردن مجدد شعاع های نورانی بر روی شبکیه قابل اصلاح است.
روشهای متداول اصلاح نزدیک بینی عبارتند از:
عینکها و لنزهای تماسی
 ساده ترین و شایع ترین روش درمانی هستند که توسط اشخاص نزدیک بین انتخاب می شوند.
لنزهای تماسی پیورویژن با اپتیک پیشرفته ،دیدی واضح  و شفاف را که شما نیازمند آن هستید را برایتان فراهم می کنند و مشکلاتی مانند تفرق نور و هاله ها را به ویژه در شرایط نوری کم کاهش می دهند.